|
فرمت فایل: ورد –Word و قابل ویرایش
تعداد صفحات: 9
ختنه زنان یک عمل سنتی است که ریشه در اعتقادات شخصی و مذهبی دارد(13).
ختنه شامل همه روش های برداشت جزئی و کلی از بخش خارجی دستگاه تناسلی زنان
بدون دلایل خاص پزشکی می باشد(9) سازمان بهداشت جهانی انواع عمل ختنه زنان
را به به چهار دسته طبقه بندی کرده است . نوع اول ختنه زنان را به عنوان
برداشتن بخشی یا تمام کلیتورس تعریف می کند.نوع دوم ختنه زنان شامل برداشتن
نسبی یا تمام کلیتورس و لب های کوچک ،نوع سوم ختنه زنان را به تنگ کردن
دهانه واژن از طریق ایجاد یک مهر و موم پوششی با قطع کردن و تغییر مکاندادن
لب کوچک و لب بزرگ یا بدون برش کلیتورس تعریف کرده است.اشکال دیگری از
ختنه زنان وجود دارد که جمعا به نوع چهارم گفته می شود که در بر گیرنده
برداشتن بافت نیست .سازمان بهداشت جهانی ،نوع چهارم ختنه زنان را به تمام
روش های درد آور دیگر آسیب به اندام های تناسلی زنان برای مقاصد غیر پزشکی
،که شامل روش های مختلف از قبیل خلاندن کلیتوریس با سوزن، سوزاندن یا اثر
زخم گذاشتن و همچنین شکافتن و سا پاره کردن مادگی است تعریف کرده است(18).
ختنه زنان به عنوان ناقض حقوق بشر و استاندارد ها و هنجارهای انسانی
شناخته شده است که بازتابی از تبعیضهای عمیق و ریشه جنسیتی می باشد( 14).
این روش بیشتر توسط ماماهای سنتی به روش غیربهداشتی و بدون استفاده از
بیهوشی انجام می شود البته در برخی از جوامع توسط پرسنل پزشکی آموزش دیده
انجام می پذیرد(17). ختنه هیچ سودی بر سلامت دختران ندارد بلکه دارای عوارض
کوتاه مدت و بلندمدت و عوارض روانی بر آنها می باشد .تقریبا همه زنانی که
ختنه شده اند طیف گسترده ای از عوارض روانی جسمی ناشی از آن را تجربه کرده
اند(19).از دیگر عوارض آن میتوان به اضطراب ،خواب آشفته و کاهش میل جنسی و
غیره اشاره کرد(15).سن انجام ختنه و دلایل انجام آن از یک کشور به کشور
دیگر متغیر می باشد،سن می تواند از دو هفته بعد از تولد دختر تاهنگام
ازدواج باشد.ولی معمولا این عمل از سنین نوزادی تا 15 سالگی و گاهی نیز
برای دختران جوان انجام می شود(12) .بنابراین یکی از فاکتورهای تاثیر گذار
بر عزت نفس زنان و دختران خواهدبود. در طول سده های گذشته، دیدگاه های
فلاسفه و شاعران و بسیاری دیگر از دیدگاه ها مؤید این اصل بوده است که
انسان نیاز دارد خود را خوب و منطقی و اخلاقی جلوه دهد. در صد سال گذشته
بسیاری از روان شناسان پذیرفته اند که انسان دارای نیاز به عزت نفس است.
برای انسان هیچ حکم ارزشی،مهم تر از داوری او در مورد نفس خویش نیست.
ارزشیابی شخصی از خویشتن، قطعی ترین عامل در رشد روانی اوست.این ارزشیابی
به صورت احساسی است که انتزاع و شناسایی آن دشوار است؛ زیرا پیوسته تجربه
می شود و جزئی از هر احساس و دخیل در هر واکنش احساساتی انسان است. بنابر
این تصوری که یک فرد از خویشتن دارد به طور ضمنی درهمه واکنشهای ارزشی او
تجلی می کند (3).همه افراد، صرفنظر از سن، جنسیت، زمینه فرهنگی،جهت و نوع
کاری که در زندگی دارند، نیازمند عزت نفس هستند. عزت نفسواقعاً بر همه سطوح
زندگی اثر می گذارد.افرادی که احساسخوبی نسبتبه خود دارند، معمولاً احساس
خوبی نیز به زندگی دارند. آنان می توانند با اطمینان با مشکلات و مسئولیت
های زندگی مواجه شوند و از عهده آنها بر آیند (1) بی تردید یکی از دلایل
مهم توجه پژوهشگران به مفهوم عزت نفس، تأثیر بالقوه آن بر سلامت است.
پژوهشهایی که به مطالعه تأثیر عزت نفس اختصاص یافته آشکار ساخته اند که عزت
نفس آسیب دیده تحمل شرایط دشواری را که افراد خواه ناخواه در زندگی روزمره
با آن مواجه می شوند، غیر ممکن می سازد و برای آن ها پیامد های روانی و
جسمانی زیان آوری به بار می آورد (8).این شواهد نشان می دهند که گستره
پیامدهای فردی،مواردی چون اضطراب و افسردگی، اختلال های جسمانی و
روانی،مشکلات رفتاری و ارتباطی و پاسخ های مطلوب انحراف آمیز مانند استفاده
ازمواد مخدر،خرابکاری و تحریف واقعیت را در بر می گیرد. بین تردید چنین
پیامدهایی میزان آسیب پذیری فرد را به طور فزاینده افزایش می دهد که این
نیز به نوبه خود برای نظام های میان فردی و اجتماعی، عواقبی همچون جدا
افتادن فرد از ایفای نقش بهنجار، به دنبال دارد (8) اریکسون به نقل از چارف
در اهمیت عزت نفس معتقد است که داشتن احترام به خود بالا لازمه ی طی کردن
موفقیت آمیز دوره ی جوانی است. که این دوره ، دوره ی
شکل گیری روابط شغلی، همکاری اجتماعی و برقراری رابطه صمیمی با اشخاص
دیگر است. سایر محققان نیز ارتباط بین عزت نفس و تغیرهایی سلامت روانی و
ناامیدی(11) نشان داده اند.به طور کلی، عزت نفسدر بهداشت و سلامت روانی
افراد نقش محوری و مؤثری بازی
|