|
فرمت فایل: ورد –Word و قابل ویرایش
تعداد صفحات: 30
برای اعتصاب می‌توان حالت‌های مختلفی در نظر گرفت. از این حالت‌های
گوناگون می‌توان به اعتصابات عمومی (Strike general)،اعتصاب ظرف مدت معین و
غیر معین، اعتصاب غیر مجاز (Unauthorized Strike)، اعتصاب نشسته (Sit down
Strike) و اعتصاب همدردی (Sympathetic Strike) اشاره کرد.
اعتصاب عمومی: دست کشیدن تمامیا اکثر کارگران و کارکنان دریک ناحیهیا در کشور.
اعتصاب غیر مجاز: اعتصابی است که برق آسا و بدون اجازه و تصویب مقامات اتحادیه کارگری ذینفع انجام میگیرد.
اعتصاب نشسته: در این نوع، کارگران پس از اعلام اعتصاب، محل کار را تا زمانی که کارفرما حاضر به قبول مذاکره نگردد، ترک نمی‌کنند.
اعتصاب همدردی: جایی است که کارگران شخصاً از کارفرمای خود شکایتی
ندارند؛ امّا، به خاطر همدردی با کارگران اعتصابی، دست از کار می‌کشند.
با توجه به تعاریف و حالات گوناگونی که اعتصاب دارد، می‌توان گفت پدیده
خارجی و وجه مشترک اعتصاب‌ها، متوقف کردن کار از طرف کارکنان می باشد. در
مورد تاریخچه اعتصابات کارگری و نزاع میان کارگران و کارفرمایان باید گفت
که: جدال میان این دو نیمه نخست قرن 19، اغلب به صورت نیمه سازانیافته بود
که با کارهایی از قبیل ترک محل کار و اجتماع در خیابان‌ها و إعمال رفتارهای
متمردانه نسبت به مسئولین و کارفرمایان خود، همراه بود؛ ولی به مرور زمان،
این جدال شکلی مدنی به خود گرفت و به شکل چانه زنی سازمانیافته میان
کارگران و مدیریت تبدیل شد.
ویژگی‌های اعتصاب:
1- اعتصاب مهم‌ترین وسیله دفاع اقتصادی اتحادیه‌های کارگری است که برای بهبود بخشیدن به وضع زندگی اعضای اتحادیه، به کار می‌رود.
2- موقتی بودن؛اعتصاب توقف موقت کار توسط گروهی از کارکنان می‌باشد. علت
موقتی بودن هم این است که کارگران قصد دارند به همان کار نزد همان کارفرما
برگردند.
3- گروهی بودن؛یک گروه از کارگران می‌بایست در اعتصاب شرکت داشته باشند، و این کار با عملیک فرد به تنهایی صورت نمی‌گیرد.
4- علیه کارفرما بودن؛ اعتصاب باید علیه کارفرما باشد تا با اعمالی نظیر جنبش دانشجویی و مستاجران و ... تفاوت داشته باشد.
5- هدفمند بودن؛ اعتصاب باید متضمن هدفی باشد و در راستای اجرا کردن و
رسیدن به اهدافی صورت گیرد. لذا نمی‌توان عمل تعدادی از کارگران را که به
دلایلی نظیر رفتن به تماشای مسابقات فوتبال که با این کار،کارخانه به حالت
تعطیلی درآمده، اعتصاب نامید.
اعتصاب و تاثیر آن بر جامعه
دست از کار کشیدن گروهی و گرد آمدن آنان برای وصول بهدف معین از قبیل
تحصیل آزادی ، کاستن ساعات کار، اضافه حقوق و غیره . (از فرهنگ فارسی معین
). گرد آمدن مردمان . (یادداشت بخط مولف ). اعتصاب نوع خاصی از سازشهای
کارگری و تظاهری از مبارزه طبقاتی است که بمنظور پیشرفت درباره هدفی صنفی
از قبیل ازدیاد مزد کارگران و تقلیل ساعات کار و بطور کلی برای انجام یافتن
امری که متضمن بهبود حال اعتصاب کنندگان باشد، انجام میگیرد. اعتصاب حس
طبقاتی را بیدارو آنرا نمودار میسازد و از جهت مادی معلوم میدارد که بین
کارفرما و مزدور تصادم و تضاد منافع وجود دارد، و متوجه میسازد که چیزی خود
را بین کار و سرمایه قرار میدهد که همان موسسات و کارفرمایان هستند. از
جهت معنوی نیز اعتصاب تاثیر دارد، چه این احساس را قوت میدهد که سازش
اجتماعی با اربابان و صاحب کاران غیرممکن است و از اینرو همبستگی کارگران
را با هم تقویت مینماید. از این ملاحظات گذشته اعتصاب یک نوع وسیله انقلابی
در مبارزه طبقاتی است که بواسطه آن دستگاه تولید سرمایه داری مختل میشود و
طبقه مزدور بدان وسیله نائل میشود که پیروزیهای اجتماعی بچنگ آرد و به این
جهت
|